دعای روز هجدهم ماه رمضان

اللّٰهُمَّ نَبِّهْنِى فِیهِ لِبَرَکاتِ أَسْحارِهِ، وَنَوِّرْ فِیهِ قَلْبِى بِضِیاءِ أَنْوارِهِ، وَخُذْ بِکُلِّ أَعْضائِى إِلَى اتِّباعِ آثارِهِ، بِنُورِکَ یَا مُنَوِّرَ قُلُوبِ الْعارِفِینَ.

اللّٰهُمَّ ارْزُقْنِى فِیهِ طاعَةَ الْخاشِعِینَ، وَاشْرَحْ فِیهِ صَدْرِى بِإِنابَةِ الْمُخْبِتِینَ، بِأَمانِکَ یَا أَمانَ الْخائِفِینَ.

اللّٰهُمَّ لَاتَخْذُلْنِى فِیهِ لِتَعَرُّضِ مَعْصِیَتِکَ، وَلَا تَضْرِبْنِى بِسِیاطِ نَقِمَتِکَ، وَزَحْزِحْنِى فِیهِ مِنْ مُوجِباتِ سَخَطِکَ، بِمَنِّکَ وَأَیادِیکَ یَا مُنْتَهىٰ رَغْبَةِ الرَّاغِبِینَ.

دعای روز اول ماه مبارک رمضان

اللّٰهُمَّ اجْعَلْ صِیامِى فِیهِ صِیامَ الصَّائِمِینَ، وَقِیامِى فِیهِ قِیامَ الْقائِمِینَ، وَنَبِّهْنِى فِیهِ عَنْ نَوْمَةِ الْغافِلِینَ، وَهَبْ لِى جُرْمِى فِیهِ یَا إِلٰهَ الْعالَمِینَ، وَاعْفُ عَنِّى یَا عافِیاً عَنِ الْمُجْرِمِینَ.

دعای روز دوم ماه مبارک رمضان

بسم الله الرحمن الرحیم

"اللهمّ قَرّبْنی فیهِ الی مَرْضاتِکَ و جَنّبْنی فیهِ من سَخَطِکَ و نَقماتِکَ و وفّقْنی فیهِ لقراءةِ آیاتِکَ برحْمَتِکَ یا أرْحَمَ‌ الرّاحِمین"

ترجمه:

خدایا نزدیک کن مرا در این ماه به سوی خوشنودیت و برکنارم دار در آن از خشم و انتقامت و توفیق ده مرا در آن برای خواندن آیات قرآن به رحمت خودت ای مهربانترین مهربانان.

اللهمَ اجْعلْ صِیامی فـیه صِیـام الصّائِمینَ و قیامی فیهِ قیامَ القائِمینَ و نَبّهْنی فیهِ عن نَومَةِ الغافِلینَ وهَبْ لی جُرمی فیهِ یا الهَ العالَمینَ واعْفُ عنّی یا عافیاً عنِ المجْرمینَ

ترجمه :

خدایا مرا در این روز از روزه داران و قیام‎ کنندگان واقعی قرار بده و در این روز بیدارم کن از خواب غافلان و جرم و جنایتم را ببخش در این روز؛ ای معبود جهانیان؛ در گذر از من، ای عفو کننده از جنایاتکاران

امام حسن علیه السّلام: روز عید فطرى بر گروهى گذشت که بازى میکردند و میخندیدند. بر سرشان در ایستاد و گفت: به راستى، خداوند ماه رمضان را میدان مسابقه خلق خود ساخته تا با طاعت او در جلب خرسندیش بر یک دیگر پیشى گیرند. مردمى پیشى گرفتند و کامیاب شدند و دیگران کوتاهى کردند و عقب مانده ناکام گشتند. شگفتا و بس شگفتا از (حال) بازیگر خندان بدان روز که نکوکاران را پاداش دهند و بیکارگان در آن زیان برند. به خدا سوگند چون پرده برگیرند نیک بدانند که نکوکار در گرو نکوکارى خویش است و تبهکار گرفتار بدکردارى خود. آن‏گاه برفت.

حضرت علی (ع) فرمودند:

با اخلاص (عمل را فقط برای خشنودی خداوند انجام دادن) کارهای انسان نزد خداوند قبول می شود.(غررالحکم، ص ۴۳۲).بنابراین وظیفه یک فرد مسلمانی که می خواهد روزه بگیرد و یا عمل واجب و مستحبی را انجام دهد، آن است که بگوید:«خدایا! می دانم تو حکیمی و تمام دستوراتت برای خیر و سعادت ما است، و می دانم این عمل فوائد زیادی برای من و حتی جامعه دارد، ولی من این عمل را فقط برای رضایت و خشنودی تو انجام می دهم».و لازم نیست اینها را به زبان بگوید، بلکه در دلش چنین نیتی داشته باشد، کافی است.کسانی که دلشان به حال مردم می سوزد و دوست دارند جوانان این مرز و بوم، جوانانی سالم از نظر روحی و جسمی باقی بمانند، راهی ندارند جز آنکه دلهای پاک جوانان را با دستورات حیاتبخش اسلام عزیز آشنا سازند و مسائل اسلام را با استدلال و منطق برای آنان بیان نمایند.برادران و خواهران عزیر بدانند که آنچه درباره فلسفه احکام گفته می شود، قسمتی از علت احکام می باشد و الا ذهن ما توان درک حقیقت و تمام علت احکام را ندارد، زیرا علم ما در برابر علم بی نهایت خداوند علیم و ائمه اطهار (ع) نا چیز است.

بر همین اساس،رسول گرامی اسلام (ص) می فرماید:

«در روزه آنقدر فایده هست، که قابل شمارش نیست». (بحارالانوار، ج ۹۳، ص ۲۵۴) (کتاب فلسفه روزه).